...صدا کن مرا
نمی توان دلتنگ نشد، در این دنیای سراسر دل تنگی!
دلتنگ روزهایی می شوم که حتی گمان دلتنگی شان هم در دلم نبود... دلتنگ روزهایی که سخت بودند اما از همواری این روزهای سختِ راحتی بهتر بود، روزهایی که از آن ها فرار کردم تا به اینجا رسیدم، اینجایی که دوستش ندارم. اینجایی که خیلی فرق دارد با آنچه می خواستم باشد...
.
.
.
"دنگ...، دنگ... لحظه ها می گذرد. آنچه بگذشت نمی آید باز. قصه ای هست که هرگز دیگر نتواند شد آغاز."
نوشته شده در یکشنبه 89/4/20ساعت
6:55 عصر توسط ساجده کاف نظرات ( ) |
| Design By : Pichak |
About
ساجده کاف
وقتی راه رفتن آموختی، دویدن بیاموز. و دویدن که آموختی ، پرواز را. راه رفتن بیاموز، زیرا راه هایی که می روی جزیی از تو می شود و سرزمین هایی که می پیمایی بر مساحت تو اضافه می کند. دویدن بیاموز ، چون هر چیز را که بخواهی دور است و هر قدر که زودباشی، دیر. و پرواز را یاد بگیر نه برای اینکه از زمین جدا باشی، برای آن که به اندازه فاصله زمین تا آسمان گسترده شوی...
وقتی راه رفتن آموختی، دویدن بیاموز. و دویدن که آموختی ، پرواز را. راه رفتن بیاموز، زیرا راه هایی که می روی جزیی از تو می شود و سرزمین هایی که می پیمایی بر مساحت تو اضافه می کند. دویدن بیاموز ، چون هر چیز را که بخواهی دور است و هر قدر که زودباشی، دیر. و پرواز را یاد بگیر نه برای اینکه از زمین جدا باشی، برای آن که به اندازه فاصله زمین تا آسمان گسترده شوی...
